In de reeks van attractie-types gaan we verder met een baan die dicht bij huis is ontwikkeld. Het Nederlandse bedrijf Vekoma bouwde in 1979 zijn eerste achtbaan, Tornado, en heeft sinds dan een groot aantal banen gebouwd over de hele wereld. Sommige zijn echte klassiekers geworden, sommige zijn uniek. In het rijtje unieke banen heeft de volgende baan zeker zijn plaats.
Pretparken.be geeft jullie meer inzicht over de attractie Vekoma MK-700 Illusion. Wij wensen u alvast veel leesgenot!
Vekoma MK-700 Illusion
De baan is volledig verborgen, de ingang zit weggestoken achter een andere attractie en de hal er rond is een schoolvoorbeeld van de 'foute' jaren '80. Maar toch zijn er maar weinig mensen die weten dat Bobbejaanland een unieke achtbaan bezit. (R)Evolution was een revolutionaire baan in zijn tijd, en tot op de dag van vandaag zijn er weinig achtbanen die over hetzelfde potentieel beschikken. We keren even terug in de tijd en verduidelijken waarom Evolution een unieke achtbaan is en hoe deze tot stand is gekomen.
De veranderende jaren ‘80
De pretparkwereld veranderde snel in de jaren ‘80. Het publiek werd veeleisender en ook de parken begonnen elkaar de loef af te steken met attracties die een meerwaarde boden. Dit ging hem dan vooral over de afwerking en de thematisering van de attracties, pretparken veranderen van attractieparken in themaparken. De verschillende attractiebouwers speelden hier dan ook op in en begonnen met het ontwerpen van attracties die geschikt waren om die meerwaarde te creëren. Ook Vekoma, ook op dat moment een van de drie grote bouwers op vlak van achtbanen, sprong op de kar en ontwierp een achtbaan waar beleving centraal stond. Ze combineerde de sensaties van licht en geluid met die van een achtbaan en kwamen met een radicaal ontwerp af.
Het ontwerp
De baan op zich bestaat uit een grote indoorhal met daarin twee grote cilinders, waarvan de laatste de eerste omringt. Dus om het even simpel te maken: De binnenste cilinder is de lifthelling, de buitenste is de afdaling. In het midden van de hal, en dus ook de binnenste cilinder, bevinden zich schermen waarop men een film projecteert die, vergezelt van bijpassende muziek, de spanning van de bezoekers opdrijft. Eens bovenaan de lift bereikt de muziek een eerste climax en stort de trein zich met een denderde vaart in de tweede cilinder, die netjes langs de buitenkant van de eerste is geplaatst. De afscheiding met de centrale koker gebeurt door zwarte wanden, waardoor de rit naar beneden in het donker gebeurd met af en toe wat lichteffecten om het idee/gevoel van de rit te versterken.
De layout bestaat enkel uit rechte stukken en bochten naar links, waardoor ze ook stiefmoederlijk de ‘eeuwige bocht naar links’ genoemd wordt. De trein voor dit ontwerp gebruikt wordt is op zijn minst opmerkelijk doordat het de langste achtbaantrein ter wereld is, hij bestaat uit 30 of 40 karretjes, die elk 2 personen kunnen vervoeren. Voor de kenners, dit is een MK-700 baan, de mensen zitten dus achter elkaar, zoals bij een bobslee. Dit komt omdat de MK-700 baan een asbreedte heeft van 70cm, waardoor de treinen zelf ook smal zijn. Een vergelijkbare baan (qua breedte en treinen) is Rollercoaster in PlopsaCoo. Er is echter maar één trein per baan voorzien, al blijft de capaciteit dan nog redelijk hoog (1200-1400 pph).
Versies
Van dit model, Vekoma MK700-Illusion, zijn er maar twee banen gebouwd. Eén in de Verenigde Staten en één in België. De baan in de VS stond in Opryland, de baan in België werd gebouwd in het Kempense Bobbejaanland . Beide parken wilden hun reputatie als familiepark versterken en investeerden dus in de veranderende jaren ‘80 in een groot aantal indoorattracties, zodat het park ook genoeg bezoekers haalde indien het weer niet bijster goed was. Na acht jaar, in 1997, werd Opryland in de VS echter opgedoekt en dus is de (R)Evolution in Bobbejaanland momenteel de enige nog overblijvende versie van de Vekoma MK-700 Illusion.
De reden van het kleine aantal van deze banen is zowel logisch als spijtig. Door het ontwerp van een achtbaan aan de buitenkant en een donkere binnenkant (de projectieruimte) verlies je ontzettend veel ruimte, iets waar elk pretpark altijd te kort aan heeft. Ook de kosten op vlak van onderhoud van de baan, het gebouw, het licht en het geluid zijn hoger dan bij een ‘normale’ achtbaan. Al deze aspecten hebben er deels voor gezorgd dat Bobbejaanland nu een unieke achtbaan in zijn bezit heeft, eentje waar ze terecht fier op mogen zijn.
Revolution
In de winter van 1989 was Bobbejaanland een van de grootste bouwwerven van de Kempen. De gigantische hal (2500m²) waarin de achtbaan kwam werd opgetrokken en gecombineerd met een lage voorhal, de Hall 2000. Hier werden toiletten, horeca en kinderspelletjes in geplaatst om de grote hal tot leven te wekken. Ook de ingang van de nieuwe attractie bevond zich in deze ‘voor’hal. De grote hal waarin de achtbaan werd gezet (tot 30 meter hoog) werd groen geverfd aan de buitenkant en versierd met een gigantisch logo van het park. Bobbejaanland sprong dus op de kar van gethematiseerde attracties én combineerde dit met indoorattracties, iets wat met dit wisselvallige weer in België zeker van pas komt. Het thema van de achtbaan was tijdreizen, iets wat nauw aansloot bij het uitzicht van de baan en de Hall 2000.
De film van Revolution werd geprojecteerd op twee schermen, een bovenaan en eentje onderaan. Deze liepen gesynchroniseerd, een van de belangrijkste scene’s was een klepel die in het bovenste scherm brak en als het ware door het onderste scherm viel. Samen met de vele andere effecten werd de beleving versterkt door een bijpassende soundtrack. Dit alles was geproduceerd door hetzelfde bedrijf dat de special effects in Jaws verzorgde. Ook in de afdaling, dus de buitenste koker, zaten er vier projecties, met nog de nodige lichteffecten. Onnodig om te vertellen dat deze baan een instant succes was.
Maar succes duurt niet altijd even lang en na een aantal jaar waren er al een aantal veranderingen aangebracht. Het stalen gebouw kreeg veel schokken te verduren van de lange achtbaantrein en zo dus ook de projectoren. De projectoren in de buitenste koker werden geleidelijk aan uitgezet omdat ze kapot waren, de soundtrack werd in 1998 vervangen en in 1999 ging het onderste scherm kapot. Hierdoor plaatste men een krater op de plaats van het onderste scherm en wisselde men de films van plaats, op het bovenste scherm werd nu de oorspronkelijke onderste film getoond.
In 2004 was het bovenste scherm ook kapot, waardoor Bobbejaanland met de handen in het haar zat, de attractie was totaal niet meer wat ze geweest was, geen enkel scherm werkte nog. Er kwam een laserprojectie en de muziek werd veranderd naar een stuk uit ‘Bones on the Beach’, een stuk dat reeds gebruikt was in de zusterattractie Chaos. Er werden nog enkele tests gedaan met kaleidoscoopachtige olieprojectie, maar er werd beslist om de originele films in 2005 te digitaliseren en nieuwe projectoren te installeren. Hierdoor werd de baan deels in eer hersteld, de projectoren van de buitenkoker bleven voorgoed achterwege.
Een filmpje van de baan met de originele licht en geluideffecten uit 1989.
De reden waarvoor men geen veranderingen aan het gebouw heeft aangebracht zodat de projectoren opnieuw werkten zijn even logisch als onbekend. Het park had reeds sinds de oplevering van het gebouw een procedure gestart tegen de aannemer. Er waren materialen gebruikt die minderwaardig waren, er zaten fouten in het uiteindelijke ontwerp. Doordat de procedure aansleepte kon Bobbejaanland geen enkele aanpassing aan het gebouw maken, waardoor ook de Hall 2000 een afgeleefde en foute indruk maakte. In 2004 werd het vonnis in het voordeel van Bobbejaanland uitgesproken, waardoor het park opnieuw veranderingen kon doorbrengen aan de hal. Het park was ondertussen al verkocht aan Parque Reunidos, die met het gebouw niets hebben gedaan, tot 2008.
Evolution
2008 was een belangrijk jaar voor Bobbejaanland. Het park maakte bekend dat het de afgeleefde Hall 2000 zou heropwaarderen met de bouw van een nieuwe attractie in de hal, Banana Battle. De hal zou een jungle-thema krijgen en ook Revolution, die tot dan toe een bizar maar aangenaam thema van tijdreizen had, zou bij deze omvorming betrokken worden. De baan kreeg een nieuwe naam, Evolution, en een jungle-thema. De thematisering werd aangepast door het toevoegen van camouflagenetten en het schilderen van de golfplaten in het station en de wachtrij. Ook de film en de muziek werd aangepast. Er zijn twee versies die in de zaal spelen. Volgens het park is de versie die op het einde nummers toont enkel voor een spel maar ze vergeten deze altijd te veranderen. De revamping van de baan was voor vele fans de doodsteek aan het tijdperk Schoepen, maar uiteindelijk is dit redelijk goed geslaagd. Bobbejaanland heeft zijn topper van weleer grotendeels hersteld en tegelijkertijd overgoten met een nieuw sausje. De overgang van een thema rond tijdreizen naar jungle is moeilijk te maken, zowel voor het park als bij de bezoekers. Maar als je bekijkt hoe Phantasialand Space Center heeft omgebouwd dan kan je stellen dat Evolution er veel beter vanaf komt. Hopelijk beseft Bobbejaanland dat deze baan een unieke combinatie van muziek, film, licht en achtbaan is en gaan ze er in de toekomst dan ook alles aan doen om de bezoekers zo lang mogelijk de kans te geven te genieten van deze unieke achtbaan.
Voor extra informatie, opmerkingen of je eigen visie over de Vekoma MK-700 Illusion nodigen wij u graag uit op ons forum. Hier kan je ook de andere artikels in deze reeks terugvinden.
Voor extra informatie over Evolution in Bobbejaanland verwijzen wij u door naar onze parkgids.
Met dank aan de familie Schoepen voor het gebruik van de foto's.
Tekst: © 2011 Pretparken.be - Jelle Verelst, Michiel De Sutter
Foto’s: © Bobbejaanland, © 2003 Familie Schoepen, © Thrillhunter, © 2003 Sven Martens - Pretparken.be
Filmpje: © 2008 Youtube.com (Hmangels)
Bronnen: BJLnostalgie, Bobbejaanland, Familie Schoepen, Pretparken.be, Revocoasters.com (offline)